Betreft monitoringsdata. Het Offshore Windpark Egmond aan Zee is het eerste offshore windpark dat in de Noordzee voor de Nederlandse kust is gebouwd. Het park bestaat uit 36 windmolens met ieder een vermogen van 3 MW. De locatie van het park ligt 10 tot 18 kilometer uit de kust bij Egmond aan Zee. Het is een demonstratiepark: De hier ontwikkelde kennis en opgedane ervaring is belangrijk voor de verdere ontwikkeling van windenergie op zee. Hierbij gaat het om techniek, ecologie, economische en maatschappelijke haalbaarheid. NoordzeeWind, een consortium van Nuon en Shell en eigenaar van OWEZ, won de tender voor OWEZ in combinatie met het zogenoemde MEP-NSW onderzoeksprogramma, een onderzoeksprogramma opgezet door de Rijksoverheid in 2006. Hierin staan leerdoelen voor de ontwikkeling van wind op zee. Het MEP-NSW heeft in belangrijke mate bijgedragen aan de leerdoelen van offshore windenergie. In het monitoring- en evaluatieprogramma staan de volgende ecologische vraagstukken centraal: •Vogels: vliegpatronen, aanwezigheid, intensiteit, seizoen, dag/nacht in verband met inschatting aanvaringsrisico’s: Vogels: verstoring leef-/foerageergebied, barrièrewerking. De invloed van onderwatergeluid op vissen en zeezoogdieren. De variatie en dichtheden van het onderwaterleven en het functioneren als refugium.

De kartering is vervaardigd volgens de methodiek 3de cyclus Ecotopen. Aanpassingen voor het programma Natuurvriendelijke oevers Maas zijn beschreven in de toelichting Monitoring vegetatiestructuur en oeverlijn Eroderende oevers Maas 2009 . Als basis voor de kartering is in de fotovlucht d.d. 2 en 21 juni 2012 (infrarood) gebruikt, gevlogen op schaal 1:5000 met een grondresolutie van 6 cm. Naast de vegetatiestructuur is ook de 'bovenkant talud' en de 'bovenzijde erosierand' vastgelegd.

De kartering is vervaardigd volgens de methodiek 3de cyclus Ecotopen. Aanpassingen voor het programma Natuurvriendelijke oevers Maas zijn beschreven in de toelichting Monitoring vegetatiestructuur en oeverlijn Eroderende oevers Maas 2009 . Als basis voor de kartering is de fotovlucht d.d. 2 en 21 juni 2012 (infrarood) gebruikt, gevlogen op schaal 1:5000 met een grondresolutie van 6 cm. Naast de vegetatiestructuur is ook de 'bovenkant talud' en de 'bovenzijde erosierand' vastgelegd.

De kartering is vervaardigd volgens de methodiek 3de cyclus Ecotopen. Aanpassingen voor het programma Natuurvriendelijke oevers Maas zijn beschreven in de toelichting Monitoring vegetatiestructuur en oeverlijn Eroderende oevers Maas 2009 . Als basis voor de kartering is de fotovlucht d.d. 2 en 21 juni 2012 (infrarood) gebruikt, gevlogen op schaal 1:5000 met een grondresolutie van 6 cm. Naast de vegetatiestructuur is ook de 'bovenkant talud' en de 'bovenzijde erosierand' vastgelegd.

Site van de samenwerkende organisaties voor de Waddenzee. Beschrijving van het monitoringsprogramma TMAP

De kartering is vervaardigd volgens de methodiek 3de cyclus Ecotopen. Aanpassingen voor het programma Natuurvriendelijke oevers Maas zijn beschreven in de toelichting Monitoring vegetatiestructuur en oeverlijn Eroderende oevers Maas 2009 . Als basis voor de kartering is in de fotovlucht d.d. 29 mei 2009 (infrarood) gebruikt, gevlogen op schaal 1:5000 met een grondresolutie van 6 cm.. Naast de vegetatiestructuur is ook de 'bovenkant talud' en de 'bovenzijde erosierand' vastgelegd.

Noordzeevisserijakkoord 2017

Overzicht van de projecten voor waterkwaliteit in het kader van Beheer- en Ontwikkelplan voor de Rijkswateren (BPRW). Het BPRW geldt voor de jaren 2010-2015. Daarbij kunt u denken aan Ruim baan voor vis, Schoon water en Herstel leefgebied en uitvoeren van primaire beheer van watersystemen

Orthofotomozaiek van het projectgebied Westerscheldemonding vervaardigd uit stereoluchtfoto-opnamen op 24-07-2019 ter ondersteuning van het vegetatie monitoringsprogramma in opdracht van WVL

De kartering is vervaardigd volgens de methodiek 3de cyclus Ecotopen. Aanpassingen voor het programma Natuurvriendelijke oevers Maas zijn beschreven in de toelichting Monitoring vegetatiestructuur en oeverlijn Eroderende oevers Maas 2009 . Als basis voor de kartering is in de fotovlucht d.d. 2 en 21 juni 2012 (infrarood) gebruikt, gevlogen op schaal 1:5000 met een grondresolutie van 6 cm. Naast de vegetatiestructuur is ook de 'bovenkant talud' en de 'bovenzijde erosierand' vastgelegd.