2010
Type of resources
Topics
Provided by
Years
Formats
Representation types
Update frequencies
status
online bronnen
Resolution
-
Orthofotomozaiek van Vegwad Westerschelde vervaardigd uit stereoluchtfoto opnamen op 17 & 26 Oktober 2010 ter ondersteuning van het MWTL monitoringsprgramma in opdracht van de Waterdienst.
-
Overzicht van de ligging van de mozaieken inclusief informatie over de datum van opname
-
De kartering 2008 is uitgevoerd voor 5 locaties: Koningssteen, Ooijen, Aijen, Bergen en Beugen. De Oude grenzenmethode is toegepast, waarbij de kartering 2009 het uitgangspunt is. De kartering is vervaardigd volgens de methodiek 3de cyclus Ecotopen. Aanpassingen voor het programma Natuurvriendelijke oevers Maas zijn beschreven in de toelichting Monitoring vegetatiestructuur en oeverlijn Eroderende oevers Maas 2008/2009 . Voor de kartering is de fotovlucht, opgenomen d.d. 26 spetember 2008 en 20 oktober 2008 (RGB-kleuren), gebruikt. Er is gevlogen op schaal 1:10.000 met een grondresolutie van 12 cm. In de Ecotopenvlucht 2008 is een fout in de geometrie geconstateerd varierend tussen 1m en 3m. Om deze reden zijn alleen de genoemde locaties uitgewerkt. Naast de vegetatiestructuur is ook de 'bovenkant talud' en de 'bovenzijde erosierand' vastgelegd.
-
Overzicht van de ligging van de mozaieken inclusief informatie over de datum van opname
-
Overzicht van de ligging van de mozaieken inclusief informatie over de datum van opname
-
Overzicht van de ligging van de mozaieken inclusief informatie over de datum van opname
-
De kartering is vervaardigd volgens de methodiek 3de cyclus Ecotopen. Aanpassingen voor het programma Natuurvriendelijke oevers Maas zijn beschreven in de toelichting Monitoring vegetatiestructuur en oeverlijn Eroderende oevers Maas 2009 . Als basis voor de kartering is in de fotovlucht d.d. 29 mei 2009 (infrarood) gebruikt, gevlogen op schaal 1:5000 met een grondresolutie van 6 cm.. Naast de vegetatiestructuur is ook de 'bovenkant talud' en de 'bovenzijde erosierand' vastgelegd.
-
infrarood orthofoto voor ecotopenkartering. De opnamen zijn gemaakt op 20 mei 2010.
-
Mozaiek van oude rivierkaarten in ECW vervaardigd uit oude rivierkaarten die gescand zijn. Hierna zijn de bladranden verwijderd en zijn de beelden gegeorefereerd in RD. Hierna is per druk, serie of herziening een mozaiek gemaakt in ECW-formaat. In een bijbehorende index-file (shape) is terug te vinden van welk jaar elke afzonderlijke kaart is. Kaart van de rivier de Boven Maas van Vise tot Woudrichem: in vierendertig bladen / opgemeten en vervaardigd door den eersten landmeter bij de Algemeene dienst van den Waterstaat E. Olivier Dz. ; op last van zijne excellentie den minister van Binnenlandsche Zaken, onder directie van den fungerenden HoofdIngenieur en van den Ingenieur in Algemeene Dienst van den Waterstaat L.J.A. van der Kun en R. Musquetier. - Schaal 1:10.000. - [Delft] : Algemeene Dienst van den Waterstaat, 1849-1856 ([Delft]: Topographisch Bureau en Drukkerij van het Departement van Oorlog). - 1 serie in 38 bladen: lithografie; diverse formaten.
-
Hoogtemodel van de kust in de vorm van een grid met een resolutie van 5 meter waarbij de hoogtewaarde is opgenomen in meters. Delen van de zandige kust van Nederland worden elk jaar in hoogte vastgelegd t.b.v. het vervaardigen van strandprofielen t.b.v. monitoring kustlijn. Een digitaal hoogte model (DHM) is een bestand waarbij de hoogte wordt weergegeven volgens een regelmatig, rechthoekig raster. Iedere cel van het raster (ook wel een gridcel genoemd) krijgt een hoogtewaarde. Deze hoogtewaarde wordt berekend uit de omliggende laserpunten van het gefilterde basisbestand. De hiervoor gebruikte techniek is een zogenaamde gewogen gemiddelde interpolatie . Meer informatie en uitleg over de interpolatie vindt U in de handleiding de grids van het AHN te vinden op www.ahn.nl. Als er geen laserpunten in de buurt van een gridcel liggen blijft de cel leeg (de cel krijgt een nodata waarde). Belangrijk om te weten is dat de waarde van een 5x5 meter gridcel wordt berekend uit meerdere laserpunten (het aantal is afhankelijk van de puntdichtheid van het basisbestand). Hierdoor neemt de invloed van de meetruis en uitschieters af en treedt er een lichte mate van vervlakking op.